تهيه دستورالعمل ضوابط زيست محيطي استفاده صنايع از سوختهاي مشتق شده از پسماند

در اين دستورالعمل به بررسي سوخت  RDF به عنوان يكي از روش‌هاي تولید انرژي از زباله پرداخته شده‌است.  RDFبه تركیبي اطلاق مي‌شود كه پس از طي نمودن پروسه‌هاي مختلف بازيافت بعنوان سوخت بكار برده مي‌شود.  بر اساس اطلاعات موجود سرانه تولید زباله در کشور بطور میانگین در حدود 650 گرم به ازای هر نفر در روز بوده که بیش از سرانه جهانی می‌باشد. با لحاظ 85 میلیون نفر جمعیت میزان تولید روزانه زباله شهری کشور در حدود 55000 تن خواهد بود که بخش اعظم آن به صورت غیر اصولی دفن مي‌شود. مشکلات مربوط مدیریت فعلی پسماند دست اندرکاران را برآن داشته تا به دنبال راهكارهاي علمي و عملي براي كاهش ميزان زباله باشند. علم مدیریت پسماند از دیرباز تا به امروز راهکارهای بسیاری برای فائق آمدن بر این مشکلات ارائه كرده كه یکی از آن‌ها بازيافت انرژي از زباله می‌باشد. یکی از راهکارهای نسبتا ساده در بازیافت انرژي از زائدات استفاده از سوخت‌های مشتق شده از پسماند (RDF) می‌باشد. با بكارگيري پسماندهای شهری جهت توليد RDF، ضمن تولید مقدار قابل توجهی انرژی ميزان دفن زائدات نیز به میزان قابل توجهی كاهش می‌یابد. مهمترين برتري اين روش كاهش شديد حجم زباله و استفاده موثر از پسماند در توليد انرژي می‌باشد. از اینرو با در نظر گرفتن کمیت و کیفیت پسماند‌های شهری در سطح کشور تولید RDF از این نوع زائدات می‌تواند تا حد زیادی در راستای مدیریت صحیح پسماند و حرکت در مسیر توسعه پایدار موثر واقع شود. در این دستورالعمل در خصووص انواع مختلف سوخت  RDF كه طبق استاندارد آمريكا براساس مواد اولیه، نوع عملیات پردازش و نوع محصول تولید شده به هفت رده تقسیم مي‌شود، مطالبي ارائه گرديده است. همچنین  RDFرا از لحاظ منبع اولیه زباله تقسیم بندي نموده و در ارتباط با اجزاي اصولي آن كه داراي ارزش حرارتي مطلوبي هستند توضیحاتي ارائه گرديده است. در خاتمه نیز به شرح تجهیزات مورد نیاز به منظور پردازش زباله شهري و عملیات پردازش زباله و تولید سوخت  RDFپرداخته شده است.